De zetel voor me schuift en schudt. Mijn film beweegt. Mijn cola bruist op.
Ik kan niet slapen. Het heeft weinig te maken met mijn veel te beweeglijke voorbuur, noch met het ongemanierde kind op 32 B dat menig jong orgaan uit zijn lichaam schreeuwt en al evenmin met de ongemakkelijke hoofdsteun van mijn stoel die zeker een kritische vermelding op twitter verdient. Ik heb een knop links van me in de armleuning. Zou ik daarmee buurman en 32 B in hun schietstoel naar de maan kunnen mikken?
Nee, wat me wakker houdt, is NY. De stad die nooit slaapt. En ik dus ook niet. Noem me een softy -of misschien moet ik het op de slappe vermoeidheid en verdomde jetlag verhalen?-, maar ik zit zowaar met water in de ogen. De film heeft er weinig mee te maken, hoewel het verhaal ontroerend slecht is. Ik heb me een strooien hoedje gekocht. Eentje waar je je Johnny Depp mee waant, maar je ziet eruit als Willy Wortel. In NY kom je ermee weg, in Opwijk word je gepromoveerd tot dorpsgek-de-luxe. Ik trek het wat lager om de heimwee te verbergen. Nee, NY zit in mijn hoofd, onder het hoedje. En in mijn hart.
New York is een stad van appelen en peren.
Geen enkel fruit bevat zoveel vitamines als The Big Apple. De stad is als een verkwikkende smoothie van al wat goed is. Je weet niet precies wat er allemaal inzit, maar het is een lekkere mix en smaakt zoet. Veel mensen, veel kleuren, veel stijlen. En veel modieuze snorren. Hen vergelijken zou appelen met peren vergelijken zijn. Als ik in NY zou wonen, zou ik geen tv hebben. Ik zou in prime time op een terrasje gaan zitten met tap water, home made lemonade -om door te drinken bij de witte wijn- en mensen kijken. Het geld dat ik uitspaaraan kabel, zou ik dan weer opdoen aan schoenen. Maar het blijft hoedanook een budgettaire en vestimentaire win-win situatie. Een appeltje voor de dorst zou ik er niet aan over houden, al kan de Big Apple mijn dorst wel laven.
New York is een stad van sex.
Opgewonden raken is hier niet moeilijk, genoeg visuele porno. Mensen, architectuur, kunst, mode, food, het zorgt voor een rilling over je hele lichaam. Een esthetische sensualiteit streelt je huid. Kippenvel. Energie. Inspiratie. Extase. Orgasme. Cultureel frigide zijn is hier geen optie. Je komt toe en je laat je verleiden en opvrijen door een stad die onvermoeibaar is. Tot het vroege ochtendgloren. De lakens ruiken naar inspiratie en het zweet parelt op een zongebrand voorhoofd. En dan begint het opnieuw, want je bent nooit klaar.
New York is een stad van liefde.
Ik was dit jaar met een hele speciale reden in de Stad. Geertrui trouwde. Ik zag geluk in stralend kort beige onder de Brooklyn Bridge. Zilveren hakken en rode Nike sneakers bogen elk voorover om te kussen en een leven lang te bezegelen. Aan het water, met in haar reflectie de skyline van de Stad. De carroussel zingt aan de rand van het water. New York is een stad waar mensen elkaar vinden. Men wordt niet alleen verliefd op de Stad, maar ook op elkaar. Een eerste meloensap in café Gitane op Mott Street, een tweede warme avondwandeling op Brooklyn Bridge en een derde lange kus op een feestelijke oudjaarsavond op Times Square. Je zoekt en wordt gevonden in een grootse stad die tegelijkertijd minuscuul klein is. De energie van de stad is aanstekelijk in de liefde. Ze laat ogen blinken, lippen kussen en vingers raken. En ik was erbij. In Old New York kuste Geertrui Ken. In stralend kort beige, in het midden van de dansloer, op groene Allstars.
Ik ben graag in New York met vrienden. Ontmoetingen zijn wat deze stad zo groot en tegelijk zo klein maken. Het is ook deze stad die kleine ontmoetingen groot maakt. New York heeft er me al veel gebracht: met oude vrienden, nieuwe vrienden, kleine vrienden, vrienden op hoge hakken, vrienden die graag witte wijn drinken, of barista koffie, vrienden in bloemetjeskleed, vrienden die lijken weggelopen te zijn uit Mad Men of gewoon allerallerbeste vrienden. Ontmoetingen maken wie je bent. Dankjewel, New York, voor wie ik ben en zal zijn.
Davy Caluwaerts
PS: Antwerpen, ik heb je bedrogen, maar nu ben ik terug. Noem het serieel monogaam. Tenminste nog tot augustus xx
